Tjen gaat vertellen, zingen en spelen: verhalen uit zijn boeiend beroepsleven als orgelmaker, fragmenten uit toneelstukken die hij gemaakt, bewerkt of gespeeld heeft. En liedjes, natuurlijk, zijn specialiteit, op gitaar, accordeon en wat nog allemaal. In zes talen en nog wat dialecten. Wat dacht u van Brel en Brassens in ’t Brussels, Guido Gezelle in ’t Frans, Shakespeare in ’t Hams, Kafka in ’t Engels, Wannes Van de Velde in ’t Duits en Woody Guthrie in ’t Italiaans? Het kan allemaal, met nog wat flarden […]
Voor God en den Evenmensch
34 berichten
Heinrich von Kleist noemde ‘Der zerbrochene Krug’ zelf een ‘Lustspiel’, een blijspel. De toevoeging ‘ernstige komedie’ komt van een criticus uit de vorige eeuw. Hoewel geflopt bij de première in Weimar – nochtans in regie van de grote Johann Wolfgang von Goethe – wordt het stuk nog altijd zeer veel gepeeld in Duitsland en dat ligt niet in het minst aan de talrijke interpretatiemogelijkheden, van platte klucht tot zeer dramatisch serieus. VGEE Hamme koos voor de gulden middenweg: er kan […]
’t Zit in de familie (oorspronkelijke titel: Un air de famille) is in Frankrijk een succesvol toneelstuk waarvan in 1996 door de Franse regisseur Cédric Klapisch een gelijknamige film is gemaakt. Acteurs Agnès Jaoui en Jean-Pierre Bacri schreven samen het toneelstuk en tekenden vervolgens in nauw overleg met Klapisch voor het filmscenario. De spelers van Voor God en den Evenmensch brengen in hun en uw vertrouwde Ringtheater (én Onder Den Balkon!) de onderhuidse spanningen van de schijnbaar doorsnee familie Menard […]
HOERENLEED werd in 1994 gecreëerd in het Multatuli-theater in Antwerpen en sindsdien door tientallen gezelschappen opgevoerd. Wellicht is het succes te danken aan het feit dat het stuk op diverse plaatsen, zonder decor, kan gespeeld worden (café, terras, straat, pleintje), aan zijn directe, volkse taal en aan het feit dat het publiek rechtstreeks aangesproken en bij de actie betrokken wordt. De oudere Jenny (hoer ‘pour l’argent’) en de jongere Emmy (hoer ‘pour l’amour’) tippelen beide in het afgebakende deel van […]
Waar onze vereniging eigenlijk wou wachten tot in 2018 om ook ons stuk rond WO I te brengen, zijn we eerder toevallig bij ‘Sjwèk’ terechtgekomen. Het zat in een reeks van Duitse stukken waar we wat in zijn gaan grasduinen, om eens een ander, hier minder gespeeld repertoire te brengen. Ook een beetje bij toeval werd Annelies De Wolf als regisseur aan dit stuk gelinkt. Annelies kwam zeer enthousiast met een versie op de proppen die Bart Van Nuffelen een […]
Met enige trots kondigen wij aan dat Caféman Willy te gast in ons Ringtheater op 20 februari. Op hun Facebookpagina gebruiken zij aansprekingen zoals “Lieve levensliedgenieters” of “sympathieke smartlapliefhebbers”. Dat belooft! Caféman Willy brengt het droeve verhaal van Arno en Gradje, een Eindhovens zangduo dat eind jaren ’70 van vorige eeuw kortstondig succesvol was met liedjes zoals ‘Pappie ik zie tranen in je ogen’ en ‘Pappie toe drink niet meer’. Helaas nam hun eigen leven een dramatische wending, wat resulteerde in het abrupte einde […]
Wat als ’s nachts, in het huis van een diepgelovig gezin, ons liev’ vrouw oplicht?! Tekst en spelleiding: Do Van Ranst Bij Frans, Frieda en zoon Tom thuis licht ’s nachts een Mariabeeld op. Diepgelovige Frans (Do Van Ranst) is vanaf dat moment in de ban van ons liev’ vrouw. Hij heeft nog amper oog voor zijn Frieda (Martine Olieux), de wielercarrière van Tom (Yentl Scheirs) en zijn velowinkel. Door toedoen van een oude ‘vriend’, Ferdinand (Dirk Renson) – van […]
“Biedermann en de brandstichters” is de geschiedenis van een bedrieglijke fabrikant van haargroeimiddelen, die in zijn stamkroeg luid zijn stem laat horen dat ze maar al die terroristen en brandstichters moesten opknopen. Maar als die brandstichters zich dan in zijn eigen huis aanbieden blijft hij besluiteloos en ontbreekt hem de moed om hen de deur te wijzen. Terwijl hij genadeloos is voor zijn huisgenoten en werknemers, verschuilt hij zich achter zijn goedmoedigheid en menselijkheid die hij voor de buitenwereld ten […]
“Black Comedy” van Peter Schaffer ziet er bij de eerste lezing uit als een doorsnee, wat banale Engelse komedie. Een kunstenaarskoppel dat wat antieke meubels “leent” bij een buur om indruk te maken op een aanstaande schoonvader en op een Russische miljardairsvrouw. Die buur die dan natuurlijk onverwachts thuiskomt, een oud lief dat al even ongenood plots opduikt … allemaal al tientallen keren gezien en gespeeld. Maar de geniale vondst van de schrijver ligt hem in het omkeren van licht […]